E-TOLL to oficjalny elektroniczny system poboru opłat za przejazd płatnymi drogami w Polsce, zarządzany przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad. Od 2025 roku obejmuje blisko 5225 km autostrad, dróg ekspresowych i wybranych dróg krajowych, a jego zasięg stale się powiększa[4][5][1]. W poniższym artykule dowiesz się na jakie drogi obowiązuje e-TOLL w Polsce, jakie pojazdy podlegają opłacie, jakie zasady i mechanizmy rządzą systemem oraz jak wygląda aktualna mapa płatnych tras w kraju.
Na jakie drogi obowiązuje e-TOLL w Polsce?
System e-TOLL obejmuje płatne odcinki autostrad, dróg ekspresowych i wybranych dróg krajowych klasy G i GP. W 2025 roku w systemie znajduje się ok. 5225 km dróg, a liczba ta systematycznie wzrasta wraz z dołączaniem kolejnych odcinków[5]. Najważniejsze trasy objęte systemem to autostrady A1, A2, A4 oraz główne drogi ekspresowe, w tym S3, S7, S8. Zasięg systemu obejmuje także sukcesywnie kolejne odcinki dróg krajowych, zgodnie z najnowszymi aktualizacjami Ministerstwa Infrastruktury[1][6].
Opłaty są naliczane wyłącznie na trasach zarządzanych przez GDDKiA, więc nie wszystkie autostrady i drogi ekspresowe w Polsce są objęte systemem. Każda zmiana w sieci płatnych dróg podawana jest publicznie, a aktualna lista dostępna jest na stronach rządowych i w formie map do pobrania[5][6].
Kto musi płacić za przejazd w systemie e-TOLL?
Obowiązek opłaty dotyczy przede wszystkim pojazdów o DMC powyżej 3,5 tony oraz pojedynczych kategorii pojazdów osobowych na wybranych odcinkach autostrad. Szczegółowe zasady dotyczą jednak wszystkich użytkowników korzystających z płatnej infrastruktury objętej nadzorem GDDKiA[4][2].
Klasyfikacja pojazdów odbywa się na podstawie typu pojazdu, liczby osi, masy całkowitej oraz klasy emisji spalin zgodnej z normami EURO. Spośród tych czynników zależne są stawki, które po raz pierwszy od kilku lat wzrosły o ok. 3,4% na początku 2025 roku[2][3].
Mechanizmy działania systemu e-TOLL
System e-TOLL oparty jest na technologii GPS oraz transmisji danych o przejechanej trasie za pomocą urządzenia OBU (On Board Unit) lub dedykowanej aplikacji mobilnej z geolokalizacją. Każdy użytkownik musi zarejestrować się w ramach Internetowego Konta Klienta (IKK), wybrać urządzenie przekazujące położenie i dokonać przedpłaty lub doładowania konta[1][4].
System automatycznie nalicza należność za rzeczywiście przebyte kilometry na podstawie przesyłanych danych oraz bieżących stawek. Opłaty te są zróżnicowane w zależności od klasy pojazdu, norm emisji spalin, typu drogi (autostrada, droga ekspresowa, krajowa G lub GP) oraz kategorii odcinka[2].
Algorytm opłat: stawki, klasy pojazdów i normy emisji
Wysokość stawki opłaty uzależniona jest od kilku parametrów. Najważniejsze z nich to:
- Typ drogi – wyższe stawki dotyczą autostrad i ekspresówek, niższe wybranych dróg krajowych.
- Klasa pojazdu – system wyróżnia 3 kategorie, oparte na masie (DMC), liczbie osi oraz zastosowaniu pojazdu.
- Norma emisji spalin (EURO) – opłaty są zróżnicowane w pięciu klasach CO2 oraz podlegają obowiązkowej weryfikacji co 6 lat w systemie SPOE, co może skutkować reklasyfikacją i zmianą stawek[2][3].
Dodatkowy składnik opłaty stanowią tzw. koszty zewnętrzne, uwzględniające efekty związane z emisją zanieczyszczeń oraz hałasem. Takie rozwiązanie przewiduje coroczne lub sześcioletnie aktualizacje, zgodnie z normami unijnymi i krajowymi[2].
Ciągły rozwój sieci płatnych dróg objętych e-TOLL
Sieć dróg płatnych w Polsce objętych e-TOLL stale się powiększa. W ostatnim czasie długość tras wzrosła o ok. 50%, włączając nowe odcinki zarówno autostrad, jak i ekspresówek oraz dróg krajowych[2][5].
Aktualna lista płatnych odcinków jest regularnie publikowana na oficjalnej stronie e-TOLL. Od 1 listopada 2024 roku obowiązuje najnowszy wykaz oraz mapy do pobrania. Wszelkie zmiany dotyczące sieci płatnych dróg ogłaszane są z wyprzedzeniem na stronach rządowych i branżowych[5][6].
Różnice pomiędzy systemem e-TOLL a winietami
W odróżnieniu od wielu krajów europejskich, system poboru opłat drogowych w Polsce nie opiera się na winietach samochodowych, lecz na zasadzie elektronicznego poboru opłaty za konkretne przejechane kilometry oraz wyłącznie na zdefiniowanych płatnych odcinkach[7].
Dzięki wykorzystaniu e-TOLL oraz videotollingu możliwe jest rozliczanie wyłącznie za rzeczywiście przejechane fragmenty dróg, a nie za czas użytkowania sieci. To rozwiązanie daje większą transparentność opłat i jest ściśle powiązane zarówno z kategorią pojazdu, jak i typem trasy[7][2].
Podsumowanie: e-TOLL – gdzie obowiązuje i jakie daje skutki?
System e-TOLL obejmuje obecnie ponad 5225 km polskich dróg, w tym kluczowe autostrady, drogi ekspresowe i krajowe pod zarządem GDDKiA[5][1]. Lista płatnych odcinków jest sukcesywnie rozszerzana, a aktualny wykaz i mapy są dostępne w internecie. System opiera się na technologii GPS, wymaga rejestracji oraz stosowania urządzenia pokładowego lub aplikacji.
Obowiązek opłat dotyczy głównie pojazdów ciężkich powyżej 3,5 tony, ale i innych kategorii pojazdów na określonych trasach. Wysokość taryfy zależy od typu drogi, klasy pojazdu oraz normy emisji spalin z możliwością cyklicznych zmian klasifikacji. Polska, wobec braku systemu winiet, stosuje model elektroniczny, który daje większą precyzję rozliczeń i aktualizowany na bieżąco wykaz płatnych tras[7][3].
Źródła:
- https://www.geonavi.com.pl/system-e-toll-i-jego-zasieg-w-2025-roku-w-polsce/
- https://e-tollgps.pl/blog/platne-odcinki-drog-e-toll-2025/
- https://www.timocom.pl/blog/op%C5%82aty-drogowe-polska-i-europa-582572
- https://www.gov.pl/web/gov/oplac-przejazd-droga-platna-e-toll
- https://etoll.gov.pl/system-e-toll/siec-drog-platnych/
- https://linqo.pl/wiadomosci/mapy-platnych-odcinkow-drog-w-systemie-e-toll/
- https://winiety-online.pl/platne-drogi-polska
MasterRace.pl to wszechstronny portal informacyjny dostarczający eksperckich porad i praktycznej wiedzy z różnych dziedzin życia.